4409 Views
Zaterdag 28 maart jl. was het tijd voor de Finals van CGN! Om zo goed mogelijk voorbereid de Prelims in te gaan was er vrijdag avond nog een muzikale repetitie. In deze twee uur werden muzikaal de puntjes op de ‘i’ gezet en iedereen ging voldaan naar huis (of hotel of logeeradres of waar dan ook).
De volgende dag moesten we om half 8(!) verzamelen in het ‘Percussion House’. Na het uitladen en omkleden was het tijd voor de warming up. Het ging erg lekker (ondanks het feit dat ik ineens blaren kreeg….. waar die nou weer vandaan kwamen?!) en met een goed gevoel maakten we ons klaar voor het eerste optreden.
Het was een stabiel optreden. Niet erg speciaal, veel “O, ja momenten” maar geen rare dingen. Alleen een aantal kapotte vingers, maar gelukkig hadden we Nathalie met een doos pleisters. Goed nieuws was dat we de prelims gewonnen hadden met 82,1 punten.
Na het inladen van de bus (je blijft bezig op zo’n dag, inladen, uitladen, inladen, uitladen….) hadden we na een paar uurtjes voor onszelf nog 3 uur repetitie. Het was prettig om de show nog een aantal keer door te lopen zodat je een stuk zekerder werd. Ondanks dat de vermoeidheid flink toenam was de laatste volledige run een hele goede, zo zouden we het ’s avonds ook moeten doen!
Voor we weer moesten verzamelen, hadden we nog twee uur de tijd om wat te eten. Na een voedzame maaltijd bij de snackbar/van der Valk en nog andere locaties konden we er weer helemaal tegen. Bij aankomst in het ‘Percussion House’ was Vintage bezig met een warming up, het klonk lekker en er hing een gezellige sfeer.
Onze warming up volgde daarna en drie kwartier later vertrokken we naar de grote zaal waar we ons klaarmaakte voor HET optreden van het seizoen. Iedereen bereidde zich op zijn eigen manier voor. De ene was doodzenuwachtig, de ander ontzettend druk maar het groepsgevoel was erg aanwezig. Na een pep talk van Harry waren we helemaal klaar om te knallen en om ‘Tarantino’ neer te zetten zoals het bedoeld was (leuk weetje: Tarantino himself was jarig dit weekend, dus het zou een leuk verjaardagscadeautje zijn als het goed ging).
De vloer werd uitgelegd, de band maakte zich klaar en al snel klonken de eerste slagen van de show. En het was zo ONTZETTEND gaaf! Het zat vol energie, het publiek was ontzettend enthousiast en dit moedigde weer aan om nog beter ons best te doen.
De staande ovatie aan het eind liet wel blijken dat het publiek genoten had en vol adrenaline kwamen we enthousiast het veld weer af. DIT was ‘Tarantino’, beter dan dit konden we niet doen.
Het uurtje wachten op de retreat duurde ontzettend lang, we waren zo benieuwd wat onze score was. En uiteindelijk was het zo ver, na alle verschillende guard classes was de Percussion Marching Open Class aan de beurt. De eerste en tweede plaats waren nog te vergeven....
Toen we hoorden dat Vintage een goede tweede plek verdient had en er geroepen werd dat Percussion Unlimited CGN Champion 2009 was geworden met 86,7 punten voelde je de opluchting, het enthousiasme, de blijdschap en alles tegelijk door de groep gaan. We hadden gewonnen!!!!! De medailles werden uitgedeeld en de foto’s met CGN vlag en wisseltrofee werden gemaakt. De feeststemming bleef tot in de kleine uurtjes.
Het was een geweldig seizoen met een geweldig resultaat en ik vond het een ontzettend cool jaar om mee te lopen. Ons harde werken is beloond!
Irene



Bijna 14 jaar waren wij er kind aan huis voor het winterseizoen: de sporthal in Empel waar we steevast onze show instudeerden. Dat kon alleen maar omdat we net zo kind aan huis waren bij Mini Opslag Empel van Jan Steenbekkers, waar we alle instrumenten en toebehoren mochten opslaan.