Zaterdag 16 februari was het dan zover; de eerste WGI (Winter Guard International) Regional in Europa. En dan ook nog in Drachten, wat wil je nog meer?

Om voor ons optreden nog te kunnen repeteren was er een ruimte geregeld in ‘de Triangel’ in Joure (repetitielocatie van Con Spirito uit Joure. Bedankt, Mathijs!), ondanks TomTom nog best lastig te vinden!

Onder het toeziend oog van enkele locals werden de puntjes op de ‘i’ gezet en nog wat body movements ingestudeerd die bij het programma ‘Dancing Queen’ niet zouden misstaan! En verdomd als het niet waar is, ook in Joure loop je gewoon BN’ers tegen het lijf (kom...hoe heet ‘ie ook alweer, van dat programma in Austalië? Hartstocht?).

Vervolgens werden alle instrumenten en andere benodigdheden weer ingeladen om de reis te vervolgen naar Drachten. Daar aangekomen alles weer uitgeladen en via de ledeningang naar binnen en je kaartje inleveren voor een stempel, je bent tenslotte in Friesland! Na ons te hebben omgekleed weer naar een andere hal voor de warming-up. Hier werden wij begeleid door een ‘indoor percussion project manager’......of zoiets, die verdacht veel leek op onze penningmeester!

Na nog wat rek- en strekoefeningen te hebben gedaan was het showtime! De concurrentie kwam vandaag van Advendo uit Nijverdal en Unik Star uit Frankrijk. Tijdens ‘Wood’ bleek de band voor ons wat moeilijk te horen te zijn, wat Coen gelukkig subtiel duidelijk kon maken aan Rob, die dat euvel vervolgens snel kon verhelpen. (wat leuke feitjes over Rob; favoriete nummer; The sound of silence van Simon and Garfunkel, favoriete musical; The sound of music. Favoriete buikspreker; Jeff Durham; ‘Silence…I kill you!).

Vervolgens liep de rest van het optreden vrij soepel, alhoewel de meesten van ons naderhand toch nog wel punten hadden die beter kunnen. Een goed teken, we groeien nog steeds! En hoewel we ons dus absoluut nog kunnen verbeteren, bleek het optreden goed genoeg om de WGI-titel in de wacht te slepen! Reden voor een bescheiden feestje natuurlijk.

Nadat Rob en Coen de landelijke media op de hoogte hadden gebracht en alvast oefenden voor de Sponsorloterijbelmiddag (wat een woord) en na de huldiging op het stadhuis, het ontvangen van de gemeentelijke erepenning en de rondrit op de platte kar door Drachten was het voor ons weer tijd om huiswaarts te keren.

Het bleef nog lang onrustig in Drachten...